Ogród życia

Panie mój, 

Dobra tego świata bledną, 

tracą koloryt i piękno. 

Bo im bliżej jestem Ciebie,  

tym pragnę mocniej 

światłości w Chlebie. 

 

Panie mój,  

Gdy otwieram Świętą Księgę, 

moje uszy zatkane są 

na kłamstwa tego świata. 

Im bardziej Ciebie słucham, 

tym głośniej serce wzywa: „Tata!"

 

Panie mój,  

Ty w Słowie Swym  

kruszysz kości moje  

I sprawiasz by radowały się 

kości, któreś skruszył. 

Uzdrawiasz mnie, całując moją łzę. 

 

Panie mój,  

Tyś mym pokojem, wybawicielem, 

Moją latarnią, mym ukojeniem, 

Tyś moim światłem wśród ciemnych dróg, 

Tyś jest mój Pan, Ojciec, Duch i Król. 

 

Ty krwią niewinną  

obmywasz grzechy me,  

Tam, gdzie Ona wypłynie  

ogród staje się. 

 

Wyrosną kwiaty,  

na ziemi niedawno ubogiej.  

I mówisz: Teraz już nie ty żyjesz, 

lecz Ja sam żyje w Tobie.