Na początku było Słowo cz. 5.

Kiedyś byłam „drobiazgiem” w łonie matki, a teraz jestem człowiekiem głoszącym życie w świecie.

 

Ostatni rozważany przez nas fragment przypomniał nam niezwykle ważną prawdę o każdym człowieku, także tym nienarodzonym: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,40). Jezus szczególnie miłuje „tych najmniejszych” i upomni się o każdego z nich. Dzisiaj, gdy znów najmniejsze i bezbronne życie jest odrzucane, także w naszej Ojczyźnie, zachęcam Was do rozważenia dwóch krótkich fragmentów Słowa Bożego. Niech one pokazują nam, jaką wielką wartość ma w Bożych każdy człowiek, już od poczęcia!

 

 

Ty byłeś moją podporą od narodzin; od łona matki moim opiekunem. (Ps 71,6)

 

Ten fragment jest mi szczególnie bliski w trochę innym brzmieniu „Od łona matki Pan mym opiekunem”. Jest mi bliski, ponieważ wiem, że mogę to powiedzieć o sobie. Wiem, że Pan szczególnie zatroszczył się o mnie przed moim narodzeniem, kiedy wobec ryzyka mojej śmierci moi Rodzice zawierzyli mnie Maryi. Ale można to powiedzieć o każdym człowieku, także o Tobie! To ciekawe, że Psalmista już kilka tysięcy lat temu wiedział, że w łonie matki rozwija się mały CZŁOWIEK… Że to ta sama OSOBA, która stanie się kiedyś dorosłym człowiekiem. I co więcej, że Pan opiekuje się tym maluszkiem, że go zna… Nie jest Mu ten człowiek obojętny – On o każdym myśli, każdego kocha. I nawet jeśli pojawia się cierpienie, ten malutki człowiek ma przeogromną wartość w Bożych oczach, bo stworzony został „na obraz i podobieństwo” Boga. OD POCZĘCIA.

Podziękuj dzisiaj, drogi Czytelniku, za dar życia. Pan również Tobą opiekuje się od momentu Twojego poczęcia!

 

* * *

 

Z życia małego człowieka: Czy wiesz, że serce dziecka w łonie mamy bije od 21. dnia od poczęcia?

 

 

Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, nim przyszedłeś na świat, poświęciłem cię, prorokiem dla narodów ustanowiłem cię. (Jr, 1, 4-5)

 

Powyższy fragment wylosowałam kiedyś po rekolekcjach i dał mi trochę do myślenia. Te słowa Bóg skierował do proroka Jeremiasza, ale może je odnieść do siebie każdy. Popatrz, jak pięknie Bóg mówi o człowieku i do człowieka. Jeszcze nawet zanim maluszek zaistnieje przez akt poczęcia, Bóg już o nim wie i pragnie go! I chce dla niego dobra, świętości! To Bóg kształtuje to delikatne ciałko dziecka poczętego. Bóg zna tego człowieka, co znaczy, że go miłuje. I radością dla Niego jest, by ten człowiek zaistniał, poznał Jego miłość i dzielił się nią z innymi.

To, co sprzeciwia się życiu, sprzeciwia się Bogu. Tak jak aborcja niszczy życie ludzkie (tak pięknie ukształtowane przez Stwórcę!), tak antykoncepcja nie pozwala Bogu powołać do życia nowego człowieka, który mógłby się narodzić… Jeśli nie chcemy przyjąć życia jeszcze przed jego poczęciem, co skłoni nas do tego, żeby uznać życie poczęte za wartościowe i „godne” narodzenia?... A przecież każdy z nas był kiedyś takim delikatnym, z miłością ukształtowanym drobiazgiem – małym człowiekiem w łonie swojej mamy.

 

* * *

 

Z życia małego człowieka: Czy wiesz, że w 6. tygodniu od poczęcia powstają u maluszka zawiązki zębów? W tym czasie pojawiają się także pierwsze odruchy nerwowe i ruchy spontaniczne… choć maluszek ma na razie ok. 1,5 cm i waży 2-3 g!

 

Już w 6 tygodniu od poczęcia dziecko zaczyna wykonywać nieznaczne ruchy i tworzy się mózg i rdzeń kręgowy.